Translate

poniedziałek, 23 czerwca 2014

4. Zmiany bezpieczeństwa i funkcjonalności

Zmiany bezpieczeństwa



      Jak w temacie. Bardzo ważna kwestia bo przecież nie chcemy, aby nasz PC stał się zombie w botnecie!
Zanim jednak wprowadzicie zmiany do rejestru proszę o przyjrzenie się tym usługom (bo właśnie nimi się teraz zajmiemy) – być może któraś z nich jest/będzie wykorzystywana przez Was (w krytycznych może to być np. Pulpit zdalny).
Jednak w większości wypadków usługi poniższe (krytyczne i dodatkowe) będą zagrażać bezpieczeństwu lub też okażą się co najmniej zbędne.
A więc do dzieła.

1. Krytyczne:
- dla XP


- dla Windows 7/8


Podobnie jeżeli chodzi o usługi dodatkowe lepiej sprawdzić zawartość tego pliku – może się np okazać potrzebne Zasilanie UPS, SSDP czy Raportowanie błędów.


2. Opcjonalnie:
- XP


- Windows 7/8

Tak jak było to już wcześniej pisane, należy skopiować odpowiednie teksty w okienku ( w zależności od systemy operacyjnego XP, 7/8) lub też pobrać gotowe pliki z linków:
a następnie je uruchomić.


Szerzej o usługach: konfiguracja, opis, zagrożenia, można przeczytać na:

Ja tylko dodatkowo wyjaśnię Usługę udostępniania w sieci programu Windows Media Player. Chociaż z pozoru nie groźna to może się okazać, że gdy korzystamy z wirtualnej sieci (np. Hamachi) to wszystkie podłączone PC będą miały dostęp do biblioteki multimediów.

Czego nie należy absolutnie robić?
Na pewno uważać na wszelkiego rodzaju rady w których proponuje się modyfikacje różnych usług systemowych. Do krytycznych usług należą:
 CryptSvc - Usługi kryptograficzne
 DcomLaunch - Program uruchamiający proces serwera DCOM
 Dhcp - Klient DHCP
 Dnscache - Klient DNS
 Eventlog - Dziennik zdarzeń
 PlugPlay - Plug and Play
 RpcSs - Zdalne wywoływanie procedur (RPC) !!! NAJWAŻNIEJSZA Z USŁUG !!!
 SamSs - Menedżer kont zabezpieczeń
 Schedule - Harmonogram zadań
 SharedAccess
 SwPrv - MS Software Shadow Copy Provider (na 3 - ręcznie)
 winmgmt - Instrumentacja zarządzania Windows - KRYTYCZNA !!!
i muszą być one wszystkie koniecznie włączone!!!

W sieci krąży wiele różnych porad jak zmodyfikować system. Często jednak porady te odnoszą się do starszych systemów z rodziny 95/98’ i w najlepszym wypadku nie powodują absolutnie żadnych zmian. Dlatego radzę podchodzić do tego sceptycznie – zysk stosunkowo niewielki, a strata ogromna (chociaż właśnie na wypadek takich sytuacji jak totalny crash systemu, mamy zapasową kopię naszej partycji).
Jeżeli jednak ktoś koniecznie chce przetestować skutki różnych modyfikacji to najlepszym do tego sposobem jest wirtualizacja, a więc zawsze czysty Windows w środowisku np. Virtuall PC. Na nim to można sprawdzić jak długo się uruchamia przed i po modyfikacjach oraz czy wszystko działa jak należy.


      W przypadku XP jest jeszcze jedno bardzo ważne ustawienie, które należy dezaktywować (7/8 już to ma).
Należy wyłączyć Autorun.inf poprzez uruchomienie pliku AutorunDisable.reg. Należy utworzyć plik tekstowy i skopiować do niego poniższy kod, a następnie po zapisaniu, zmienić nazwę i rozszerzenie (z *.txt na *.reg), a następnie kliknąć, potwierdzić chęć dodania w wpisu do rejestru. Jest to b.ważna zmiana bezpieczeństwa uniemożliwiająca automatyczne uruchomienie szkodliwego programu poprzez dyski wymienne!!! (zwłaszcza pendrive).

Można też użyć gotowego pliku do ściągnięcia z linku:
(archiwum ZIP) i po rozpakowaniu kliknąć oraz potwierdzić zgodę na wprowadzenie zmian co spowoduje ich wprowadzenie do rejestru.

UWAGA do AutorunDisable.reg!!! – Czasami może się zdarzyć, że będzie konieczność włączenia ponownie tego ustawienia – wszystko zależy od zawartości pliku autorun.inf. Zwykle w jego środku jest zapis o: uruchamianym automatycznie programie, wyświetlanej nazwie i ikonie w Explorerze oraz ewentualnie menu kontekstowe napędu.
Miałem jednak taką sytuację, w oprogramowaniu drukarki HP, że autorun.inf był swoistym plikiem konfiguracyjnym i programem wsadowym – zawierał kilkaset linii poleceń do wykonywania testów sprzętu i instalacji odpowiedniego oprogramowania (problem dotyczy wyłącznie płyt CD/DVD oraz ich odpowiedników binarnych [ISO] – nie dotyczy skompresowanych instalatorów EXE ). W takiej sytuacji niemożliwe było zainstalowanie oprogramowania, musiałem przywrócić automatyczne uruchamianie, zrestartować komputer (zmiany są dokonywane po restarcie), zainstalować sterowniki, ponownie wyłączyć autorun.inf, a później jeszcze jeden reset.
Zalecam więc sprawdzanie zawartości pliku autorun.inf (w każdym przypadku) aby sprawdzić jaki program on uruchamia (najczęściej to setup.exe, autorun.exe, run.exe start.exe umieszczone w głównym folderze dysku). Najczęściej też pliki te od zaufanych dostawców oprogramowania mają również podpisy cyfrowe.


Wszystkie powyższe pliki umieść po użyciu w podfolderze który został utworzony dla wpisów rejestru (archiwum).

W przypadku wszystkich powyższych zmian bezpieczeństwa zostaną one zaakceptowane przez system po ponownym uruchomieniu komputera (restarcie), co wykonujemy, a następnie przeprowadzamy backup usług skryptem VBS na pamiątkę i oczywiście nie zapomnijcie na bieżąco zapisywać co jest zmieniane!!!



Zmiany funkcjonalności (reg, bat)



      Linia komend w menu kontekstowym plików i folderów (otwiera się zawsze na ścieżce aktualnego folderu wywołania).
Skopiować zawartość do pliku PPM – linia komend.reg (REG), a następnie zmienić na prawidłową ścieżkę dostępu do pliku CMDx.bat – tam gdzie go faktycznie umieścicie!!!


a poniższy tekst zapisz do pliku CMDx.bat i umieść go w folderze programów wsadowych (np. c:\DosWin\BAT\  - por.rozdział 3.1)

lub użyć linku do pobrania pliku z oboma plikami w archiwum  ZIP:
w którym są oba pliki – także należy przed użyciem zmodyfikować ścieżkę do pliku CMDx.bat



      Menu kontekstowe dla Total Commandera ( w przypadku Total Commander Ultima Prime menu kontekstowe jest dodawane automatycznie więc nie dotyczy).

Skopiować zawartość do pliku PPM – TotalCmd.reg (REG) i uruchomić:





      Shell Icons – dodaje wyraźną strzałkę w oknie nawigacji, który folder jest aktualnie przeglądany. Jeszcze lepiej jest to widoczne w edytorze rejestru, gdzie zobaczenie otwartego klucza jest prawie niemożliwe.
Skopiować zawartość do pliku Shellicons.reg (REG) i uruchomić:






lub użyć linku w celu pobrania pliku rejestru:



Zmiany funkcjonalności (ustawienia)




      Wyłączyć proces CtfMon.exe - Zaawansowane usługi tekstowe (dodaje Office – opcja jak go mamy): Panel Sterowania >Opcje regionalne i językowe > zakładka Języki >Szczegóły > zakładka Zaawansowane >Wyłącz zaawansowane usługi tekstowe (na ogół to zbędny element, i o ile się z niego nie korzysta to wyłączyć).

       Wyłączyć klawisze trwałe i przełączające (bardzo żenująca opcja Windowsa zwłaszcza dla graczy).
XP:    Panel Sterowania>Opcje ułatwień dostępu>zakładka Klawiatura
7:       Panel Sterowania>Centrum ułatwień dostępu>Ułatw korzystanie z klawiatury
i  odznaczamy okienka wyboru klawisze trwałe i klawisze przełączające.


      Quick Launch w Windows 7 - MS nie po raz pierwszy i ostatni (W8 pozbawione Menu Start; w zamian cudowne kafelki) zadecydował, że to co proste i funkcjonalne musi zepsuć. W ten sposób z Windows 7 zniknął Quick Launch. Zapewne to przeżytek i nie jest już nikomu potrzebny wg MS. Ma on jednak swoich wielbicieli i jeżeli jesteś jednym z nich (potrzebny ze względu na przyzwyczajenia i wygodę) to postępuj według poniższych instrukcji:

  • Klikamy prawy przyciskiem myszy na pasku zadań Windows 7 i z menu kontekstowego wybieramy Paski narzędzi, następnie Nowy pasek narzędzi….
  • W oknie Folder wklejamy:
%userprofile%\AppData\Roaming\Microsoft\Internet Explorer\Quick Launch i zatwierdzamy przyciskiem Wybierz folder.
  • Obok zasobnika pojawi się pasek szybkiego uruchamiania,  który musimy jeszcze dostosować.
  • W tym celu odblokowujemy pasek naciskając go prawym przyciskiem myszy  i odznaczamy opcję Zablokuj pasek zadań.
  • Ponownie prawym przyciskiem myszy na pasku szybkiego uruchamiania i w menu kontekstowym odznaczamy opcje Pokaz tekst i Pokaż tytuł.
  • Blokujemy ponownie Pasek zadań, a obok zasobnika systemowego  ujrzymy zestaw małych ikon służących do uruchamiania dowolnych aplikacji.

Oczywiście w dowolnym momencie możemy dodać kolejną ikonę do paska  za pomocą metody przeciągnij i upuść (dodają tam swoje skróty także programy instalacyjne – ich producenci nie pogodzili się ze stratą Quick Launch).




      A jeżeli  jesteśmy użytkownikami przeglądarki Chrome, a z komputera korzysta też kilka osób na jednym koncie, warto utworzyć profile oddzielne dla każdego. W takiej sytuacji każdy będzie miał własne ustawienia dla swojego profilu włącznie z zakładkami, hasłami i synchronizacją. Chrome jednak samo w sobie nie ma narzędzia do przełączania profili, a tylko do otwierania profilu (w nowym oknie przeglądarki).
Jeżeli jesteśmy zatem zainteresowani otwieraniem od razu konkretnego profilu to można to uczynić na dwa sposoby:






1. Tradycyjnie - to tworzenie skrótów oddzielnych dla każdego (lub wybranego) użytkownika.
Lewy przycisk myszy na Postać (obrazek) przy nowej karcie, najechać na wybrany Profil wybrać Edytuj. Rozwinie się nowe okno, można jeszcze zmienić nazwę i obrazek, a następnie nacisnąć: Utwórz skrót na pulpicie. W przypadku gdy konta jeszcze nie ma to j.w. ale wybrać Nowy użytkownik i po zmianie nazwy i ikonki nacisnąć Utwórz



1a. Skrót ręcznie - (foto powyżej) --profile-directory="Default" zastępujemy "Default" np. "Profile 1" lub "Profile 2", "Profile 3"..
tak że cała linia poleceń Element docelowy wygląda np. następująco:
"C:\Program Files\Google\Chrome\Application\chrome.exe" --profile-directory="Profile 3"



2. Z wykorzystaniem pliku wsadowego - (skopiować do pliku i zapisać pod nazwą)
    Chrome Multi Profil.cmd   (CMD):


Można też pobrać gotowy plik z adresu:
https://drive.google.com/file/d/0B0CmJSx_djFvckp1VllJdVNoTDg/edit?usp=sharing



   W powyższym pliku należy przeprowadzić zmiany nazw profilów – cyfry będą odpowiadały kolejności tworzenia profilów. Następnie należy plik umieścić w naszym folderze na programy wsadowe, utworzyć do niego skrót (Alt + LPM i przeciągnąć obok), zmodyfikować skrót wg upodobań (nowa ikona – chrome.exe ma jeszcze jedną żółtobrązową, wielkość okna i czcionki oraz położenie i kolory), tak utworzony skrót umieścić w Quick Launch, Menu Start, na Pulpicie wg potrzeby.





* *   *     *     *   * *


Dodatki do programów



      Na koniec pozostały jeszcze dodatki do dwóch ciekawych programów (mam nadzieję, że je zainstalowaliście, gdyż są mało wymagające, a pożyteczne), a mianowicie: Rainlendar2 i Rainmeter.

      Pierwszy (Rainlendar2) to coś więcej niż kalendarz. To mały, lekki i elastyczny mini PIM (Personal Information Manager - Zarządca informacji osobistej).

W poniższym linku do pobrania kalendarze (święta robocze, wolne, Wielkanocne i powiązane z nimi ruchome 2014-2013, ważne dni) stworzone przeze mnie (kalendarze to nie skórki tylko zestaw wydarzeń lub przypomnień jaki ma być wyświetlany na skórce i w powiadomieniach).

APP Rainlendar2 [iCalendar]:


Nie należy tych plików tak po prostu klikać, gdyż spowoduje to uruchomienie np. Outlooka, albo innego PIM’a. Oczywiście można to zrobić z rozmysłem, bo tego rodzaju dane też się w nich przydają. Są one w formacie ICS, więc aby wprowadzić je do programu Rainlendar2, należy postępować według poniższej instrukcji.:


  1. Otworzyć Menadżer… (PPM w zasobniku na ikonę Rainlendar2)
  2. W jego oknie na menu Plik>Importuj>Format iCalendar
  3. Sprawdzić czy kalendarze są wprowadzone i zaznaczone do wyświetlania (PPM w zasobniku na ikonę Rainlendar2>Kalendarze)



Dla wygody można tymczasowo (może i na stałe) wystawić gadżet Lista kalendarzy na Pulpit: PPM w zasobniku na ikonę Rainlendar2>Okna>Lista kalendarzy

Informacje i wydarzenia, które zawarte są w dostarczonych przeze mnie kalendarzach są jasno opisane i w łatwy sposób podlegają zmianie (dodawaniu, usuwaniu, edycji).


Warto też poświęcić trochę czasu i stworzyć swój własny kalendarz PRV z prywatnymi datami: urodziny, imieniny ciotek, wujków, braci, synów…. rocznice… itp. (dla wygody i przejrzystości na tym etapie najwygodniej jest wyłączyć wszystkie inne kalendarze i dopiero po pełnej konfiguracji, sprawdzeniu i eksporcie do iCalendar czyli backupie, przywrócenie wyświetlania wszystkich.




      Drugi program (Rainmeter)  to z kolei coś więcej niż trefne gadżety Windows. To w pełni konfigurowalny program, którego zadaniem jest wyświetlanie na Pulpicie w małych i eleganckich okienkach informacji o aktualnym obciążeniu PC w różnych kategoriach. Umożliwia również pokaz slajdów, sterowanie odtwarzaczem, wyświetlanie zegara, pogody, kalendarza, uruchamiania aplikacji z wygodnego menu (trzeba je skonfigurować). W przeciwieństwie do niebezpiecznych gadżetów Windows posługuje się otwartym kodem (w plikach tekstowych INI) co pozwala na prześledzenie wykonywanych operacji.



W poniższym linku znajduje się sześć zmodyfikowanych skórek: ABP, Cobolt, Gnometer, Ilustro, Razor, ForceXtended.

APP Rainmeter [skins]:


      Dokonane w nich zmiany polegały między innymi na częściowym spolszczeniu, zwiększeniu monitorowanych dysków do 6, niekiedy dodaniu monitorowania SWAP. Dokładne zmiany można uzyskać poprzez porównanie plików konfiguracyjnych (INI) oryginału (plik RMSKIN można otworzyć WinRarem wypakować i porównać oryginał z modem programem WinMerge). Można też zainstalować obie wersje skórek i porównywać ich funkcjonalność na pulpicie i w razie potrzeby tylko selektywnie zmienić ustawienia poszczególnych gadżetów, kopiując odpowiedni plik INI z jednej skórki do drugiej (w analogicznym podfolderze; skórki są umieszczane po instalacji w:
7/8 - C:\Users\Użytkownik\Documents\Rainmeter\Skins
XP - C:\Documents and Settings\Użytkownik\Documents\Rainmeter\Skins)

* *   *     *     *   * *




      Na sam koniec pozostawiłem jeszcze małe wielkie coś dla posiadaczy Windows XP. Tym super bajerem (kolejnym, który MS uznał za niepotrzebny) jest dodatkowy konfigurowalny Launcher popup (może być ich naprawdę dużo – po kilka na każdym boku ekranu! - efekt końcowy foto powyżej). Takie własne paski narzędzi nie obciążają naszego PC, gdyż nie jest to żaden dodatkowy program.



W rozdziale 3.1 pisałem o utworzeniu folderu na skróty z podziałem na funkcje – ważne aby był ogólnodostępny np.
C:\Documents and Settings\All Users\Paski skrótów\

  • skróty można, należy podzielić według funkcjonalności i umieszczać w osobnych podfolderach, które będą osobnymi paskami narzędzi

  • paskiem narzędzi może być też folder do którego skopiujemy skróty do naszych różnych folderów z których często korzystamy, a które są np. głęboko w drzewie katalogów
  • aby utworzyć pasek narzędzi, chwytamy folder myszką i przesuwamy do krawędzi ekranu – spowoduje to jego zakotwiczenie

  • paski narzędzi można umieszczać po kilka na jednym boku ekranu w różnych konfiguracjach: jeden może pokazywać np. wszystkie skróty – duże ikony, a drugi małe i część, a resztę z rozwijanego menu jak w Quick Launchu

  • chcąc dodać kolejny pasek na tej samej krawędzi ekranu, chwytamy folder i przesuwamy na początek paska (gdzie jego tytuł, albo są pionowe kropki)


  • jeżeli w dobre miejsce upuścimy folder to nie zakotwiczy się tam, tylko po przeciwnej stronie otworzy się nowy pasek narzędzi, który należy skonfigurować

      Niestety posiadacze Windows 7&Up muszą zadowolić się czymś w rodzaju RocketDock czy ObjectDock, a wymagającym polecam płatny Stardock ObjectDock Plus za 10$.


* *   *     *     *   * *


      Dla posiadaczy Windows 7 & 8 będących równocześnie pasjonatami ustawień mam też ciekawy bajer w postaci Tryb boski Windows 7. Jest to specjalny folder, w którym zgromadzone są wszystkie ustawienia Windowsa z podziałem na grupy.






Tryb Boski Windows, tworzy się w następujący sposób:



  1. Utwórz folder w dowolnym miejscu
  2. Nadaj mu nazwę początkową np.  ! Tryb Boski Win7
  3. Za początkową nazwą wklej ten ciąg znaków (wszystkie: z kropką, klamrami i jedną spacją na początku):  .{ED7BA470-8E54-465E-825C-99712043E01C}
  4. Gdy wszystko będzie OK to folder sam zmieni ikonę i już możesz mieć Windowsa pod kontrolą.




* *   *     *     *   * *


      Dla wszystkich natomiast (to już naprawdę koniec po raz 4 he,he..) w poniższym linku, znajdują się skróty do programów, ustawień systemowych (w dwóch folderach: dla XP i 7/8).
Skróty programów sys:



I to by było na tyle ….
dzisiaj ;-)
cytując za klasykiem mniemanologii stosowanej prof. J.T. Stanisławskim


Następny tekst będzie poświęcony przygotowaniom do aktywacji Windowsa i pracami wykończeniowymi na co bardzo zapraszam.




                Podsumowanie

  1. Wprowadzić do rejestru zmiany bezpieczeństwa - wyłączenie niebezpiecznych usług (plik REG)
  2. Wyłączyć opcjonalne usługi (plik REG) - wskazane
  3. Wyłączyć Autorun.inf (tylko XP) – zmiana bezpieczeństwa
  4. Dokonać backupu usług (skryptem : ! Usługi - backup services [thx].vbs), aby mieć rejestr wprowadzonych zmian
  5. Funkcjonalność - Menu kontekstowe PPM Linia komend
  6. Funkcjonalność - Menu kontekstowe PPM Total Commander (nie TCUP bo to ma)
  7. Funkcjonalność - Shell Icons (7/8) - strzałki otwartych folderów w nawigacji
  8. Wyłączyć proces CtfMon.exe (opcja tylko Office)
  9. Wyłączyć klawisze trwałe i przełączające
  10. Funkcjonalność - Przywrócić Quick Launch (Windows 7/8)
  11. Opcja Chrome - program do uruchamiania określonego profilu przeglądarki Chrome
  12. Dodać nowe kalendarze do Rainlendar2
  13. Dodać poprawione skórki do Rainmeter
  14. Funkcjonalność - (opcja tylko XP) utworzyć paski narzędzi z przygotowanych skrótów na krawędziach ekranu




wtorek, 17 czerwca 2014

3.3 Teraz instalacja - cz.2

Część II



      Na obecnym etapie mamy już za sobą utworzenie pierwszej pełnej kopii bezpieczeństwa naszego systemu operacyjnego (wg wzorca zawartego w Części I poradnika czyli rozdział 3.1; np. programem EASEUS Todo Backup Free opisanym w rozdziale 3.2). Teraz kolej na kolejny krok, a więc następne instalacje i konfiguracje.

UWAGA – Dalej odłączony fizycznie kabel sieciowy!

Zaczynamy więc od instalacji sterowników płyty głównej – wszystko co wymagane opisane w rozdziale 2. W trakcie instalacji poszczególnych komponentów mogą ukazywać się komunikaty o konieczności restartu – ignorujemy je i wykonujemy restart dopiero po zainstalowaniu wszystkich sterowników.

Po restarcie w ten sam sposób postępujemy z sterownikami karty graficznej i LCD (jeżeli posiadamy oddzielną kartę dźwiękową – nie na płycie głównej – to można instalować sterowniki również i jej zaraz po grafice i dopiero wtedy wykonać restart).

W przypadku laptopów instalujemy wszystkie wymagane komponenty z płyty serwisowej lub jej zaktualizowanego odpowiednika z sieci (ISO – Uwaga, należy zwrócić uwagę aby sterowniki były do konkretnego modelu lapka).


Po kolejnym restarcie czas na konfigurację.
Aby nie mieć przykrych niespodzianek z niechcianym połączeniem najpierw wyłączymy połączenia sieciowe, co czynimy:


XP - w Panelu Sterowania>Połączenia sieciowe>Połączenie lokalne (prawoklik)>Wyłącz (z rozwiniętego menu)
Następnie jeszcze raz prawo klik na Połączenia lokalne>Właściwości, gdzie zaznaczamy dwie opcje wyboru na samym dole i potwierdzamy OK. (Pokaż ikonę w obszarze powiadomień i Powiadom jeśli połączenie ma ograniczoną łączność…) To ostatnie tylko dla wygody, gdyż teraz będzie można w dowolnym momencie szybko zobaczyć czy połączenie jest aktywne. Warto też w tym momencie wykonać skrót na Pulpit Połączenia lokalnego – to z kolei pozwoli w dowolnym momencie szybko włączać i wyłączać ruch sieciowy.



7/8 – w Panelu Sterowania> Centrum sieci i udostępniania>Zmień ustawienia karty sieciowej>Połączenie lokalne (prawoklik)>Wyłącz. Podobnie jak w XP tworzymy też skrót na Pulpit, aby mieć możliwość szybkiego działania.


      Następnie wykonujemy ustawienia dla karty graficznej: odpowiednia rozdzielczość i częstotliwość odświeżania – warto też zapisać pasujące dobre ustawienia jako profile wyświetlania i sprawdzić czy wykrywany jest prawidłowo monitor/LCD i jego zestaw kolorów.
W ten sam sposób czynimy z zewnętrzną kartą dźwiękową.

Instalujemy też dodatki do Offica: Save As PDF and XPS (MS Office 2007), Microsoft Mathematics v4 , Microsoft Mathematics for Word oraz OfficeTab freeEdition v.9.2 (pominięte wcześniej, gdyż wymagają w większości Frameworka).

Ponieważ znów się napracowaliśmy i nie chcemy tego tak łatwo stracić tworzymy teraz przyrostową kopię bezpieczeństwa systemu (np. wg tutoriala  z 3.2) – mniejsza i szybsza metoda.

Oczywiście wszystkie prowadzone działania zapisujemy w swoim dzienniku instalacji. Dziennik Instalacja XP.txt wyglądać może obecnie tak:



      Wiele dziwnych sytuacji zdarza się na PC, ale my w trosce o swoje dane musimy je zabezpieczyć. Ponieważ później może być za późno więc w pierwszej kolejności należy zainstalować programy do odzyskiwania danych: EASEUS Partition Recovery, Recuva MiniTool Power Data Recovery oraz ewentualnie płatne.
Kolejny zestaw programów bez którego się nie obejdziemy to 7-zip i WinRar oraz Total Commander + WinMerge i Notepad++ lub jego mocno rozbudowany pakiet Total Commander Ultima Prime (zawiera Notepad++ i WinMerge; nie trzeba instalować wszystkich wtyczek i programów, a tylko te z których będziemy korzystać; lista najciekawszych w rozdziale 2 – Narzędzia systemowe) i w końcu Virtual PC 2007 SP1 (wygodny do bezbolesnego testowania oprogramowania zanim zainstalujemy na prawdziwym PC).
Wszystkie programy instalujemy, uruchamiamy i ewentualnie konfigurujemy, a także przenosimy skróty do nich w odpowiednie foldery naszego Menu Programów np.: Narzędzia dyskowe, Unerasery.

      Z uwagi na fakt, że jest to prawie goły system i nie modyfikowany powinno się teraz przeprowadzić backup usług. Aktualny stan: rodzaj, tryb pracy łatwo przeprowadzić uruchamiając odpowiedni skrypt (VBS). Po jego uruchomieniu na Pulpicie zostanie utworzony plik rejestru ze stanem usług. Jego nazwa będzie miała format: Services_Backup_rrrr-mm-dd__hh;mm,ss.REG
Gdy później jakiś program zmodyfikuje usługi (doda je, uruchomi istniejącą bądź zatrzyma taką) to wykonując regularnie takie backupy będziemy mogli wychwycić co zostaje zmienione (na bieżąco to niema co sobie tym głowy zawracać, ale jak coś nagle przestanie działać to wtedy można porównać wpisy: dobrze do tego nadaje się WinMerge)

Skopiuj poniższy tekst, wklej do pliku tekstowego i zapisz pod nazwą: ! Usługi - backup services [thx].vbs (skrypt VBS):

Można też użyć gotowego pliku do ściągnięcia z linku:
(archiwum ZIP) i po rozpakowaniu kliknąć co spowoduje uruchomienie skryptu.

Pliku wynikowego (REG) nie klikamy, bo to nie uruchomi notatnika tylko spowoduje zapis do rejestru (nie będzie to groźne, bo to jest aktualny jego stan i nic się nie stanie, ale gdy uczynimy to później z jakimś starszym plikiem to może zachwiać systemem). Najlepiej przenieść go do swojego folderu np. C:\BAT\...\Usługi\Backup\ (porusza rozdział 3.1) i niech tam bezpiecznie czeka na następne po kolejnych instalacjach oprogramowania.
Jeżeli chcesz zobaczyć zawartość to Prawoklik>Edytuj. Jeszcze prościej jest, gdy zainstalowany jest Notepad++. Umieszcza on bowiem w menu kontekstowym wpis Edit with Notepad++ na którą klikamy i ujrzymy naprawdę przejrzysty zapis.

Po takim zabiegu czas na kolejny przyrostowy backup partycji systemowej.

Czyli teraz ciąg dalszy naszych ulubionych app-ów.
Zwracam uwagę, przypominam, iż na obecnym etapie niema w systemie antywirusa! W związku z powyższym rozsądnym jest, aby instalować wyłącznie oprogramowanie posiadające certyfikat autentyczności (podpis cyfrowy: początek rozdziału 2) lub z oryginalnych nośników!
Ważne jest też, że nie można na tym etapie instalacji wykonać połączenia sieciowego, a więc instalowane oprogramowanie o ile wymaga aktywacji to tylko telefonicznej (jeżeli sam klucz to OK, jeżeli kod zwrotny on-line, albo przez maila to tego nie instalujemy na razie).
O ile mamy kombajny komercyjne do obróbki i prezentacji multimediów oraz inne specjalistyczne to powinniśmy teraz je kolejno instalować. Zawsze jednak po instalacji program uruchamiamy i konfigurujemy, a następnie jeżeli cały proces instalacji jest uciążliwy lub długotrwały to wykonujemy każdorazowo przyrostowy backup partycji systemowej, a nie zawadzi równocześnie (przed obrazem partycji) wykonać backup usług skryptem  VBS (! Usługi - backup services [thx].vbs). Następnie przenieść do folderu Backupów i można dokonać porównania kolejnych wpisów programem WinMerge, a ewentualne różnice eksportować do pliku HTML (Menu>Narzędzia>Utwórz raport…) ze stosowną notką (np. jakich wpisów dotyczy, jaki program/y był instalowany).
Można też łączyć po 2,3… jak dusza pragnie, byle nie przesadzić, bo jak coś pójdzie nie tak to potem będzie dużo pracy przy ponownej instalce.


      Przypominam, aby notować kolejność instalacji programów oraz punkty w których były robione backupy partycji systemowej – oznaczając przy tym nazwę pliku backupu oraz czy to pełna czy przyrostowa kopia.
UWAGA !!! – może się okazać, iż kopie przyrostowe są już czasami bardzo duże i jest ich też wiele (a wszystkie muszą brać udział w ewentualnym odtwarzaniu systemu) dlatego wskazane jest wykonanie przed kolejnymi instalacjami najpierw określonych działań (które już wcześniej wykonywaliśmy):
Usunięcie plików tymczasowych programem Oczyszczanie dysku,
Defragmentacja partycji systemowej,
Wykonanie pełnej kopi zapasowej partycji systemowej (nadając logiczną nazwę i opis w polu Description).


Dopiero teraz można instalować kolejne grupy programów, ale podczas wykonywania następnych kopi przyrostowych zwrócić uwagę, czy do wykonujemy ją do odpowiedniej (czyli późniejszej) wersji pełnej kopi !!!.


      W dalszej kolejności proponuję instalację zaufanego (z podpisami cyfrowymi) oprogramowania, które może być przydatne dla nas. Jednak, aby uniknąć instalowania oprogramowania o powielających się funkcjach lub źle skonfigurowanego proponuję instalację ich w grupach (zawsze po instalacji uruchomić, skonfigurować i sprawdzić działanie!) np.:

AudioVideo (playery, kodeki, filtry, diagnostyczne i info) – sprawdzić odtwarzanie różnych formatów AV
Narzędzia dyskowe (wirtualizacja, nagrywarki CD/DVD, emulacja CD/DVD, info i test)
Diagnostyka i info (diagnostyka PC, diagnostyka HDD, info usługi i procesy)
Małe gierki (kilka MB – kilkadziesiąt MB)
…itd.

Po każdej takiej grupie dobrze jest wykonać backup partycji systemowej (przyrostowy) – backup usług nie jest konieczny, chociaż można sprawdzić, gdyż tego rodzaju app na ogół nie ingeruje w usługi. Ale nie zawadzi. O ile nie wprowadzone są zmiany to dwa kolejne wpisy Service…..REG będą takie same – bez różnic i można śmiało ten nowszy usunąć, aby nie wprowadzał w błąd.
Nie zapomnijcie też na bieżąco porządkować skróty programów, które były instalowane (dotyczy zwłaszcza XP – w 7/8 wyszukiwanie w Menu Start jest dość proste co nie znaczy, że często uruchamiane programy łatwiej klikać w skróty umieszczone w grupach).

W obecnej sytuacji pozostały jeszcze dwie kwestie. Pierwsza to zmiany wpływające bezpośrednio na bezpieczeństwo systemu operacyjnego, a druga to ewentualnie kolejne (opcjonalne ) zmiany w funkcjonalności – oba za pomocą wpisów rejestru (REG).
Ale o tym będzie w następnej części – zapraszam…


              Podsumowanie 
  1. Instalacja sterowników płyty głównej, karty graficznej, LCD - konfiguracja
  2. Wyłączyć połączenia sieciowe, aby w backupie systemu nie było aktywnego połączenia
  3. Dodatki do Office: Save As PDF and XPS (MS Office 2007), Microsoft Mathematics v4 , Microsoft Mathematics for Word oraz OfficeTab freeEdition v.9.2 - opcja
  4. Instalacja podstawowych programów: unerasery, toolsy
  5. Przeprowadzić  okresowy backup usług a następnie kopię przyrostową systemu
  6. Instalacja dużych programów - kombajnów
  7. Instalacja pożądanych programów w grupach wg przeznaczenia





środa, 11 czerwca 2014

3.2 Instrukcja programu EASEUS Todo Backup Free (wykonywanie obrazu partycji systemowej)

Jak przekazać 1 procent podatku na leczenie Adama - 1% na OPP subkonto ZUCH; 1 procent z PIT - KRS: 0000050135 cel szczegółowy 1%: ZUCH





Przykład wykonywania obrazu systemowej partycji i jej przywracania (migawki stanu partycji) na podstawie programu EASEUS Todo Backup Free – Tutorial 

A wszystko w 4 prostych krokach



1.
Po przebrnięciu przez instalację progsa podczas  której zaznaczamy opcję Free, a w dalszym ciągu ustalamy położenie naszego folderu do wykonywania backupów.

Po uruchomieniu programu przechodzimy do głównego ekranu HOME przechodzimy do sekcji Tools i wybieramy opcję Create emergency disk, jako że bez takiego nośnika nic nam po utworzonej kopii bezpieczeństwa naszego dysku systemowego.



W nowo otwartym oknie należy wybrać nośnik tworzonego dysku ratunkowego (ja na potrzeby poradnika wybrałem obraz ISO, który można nagrać na CD innym programem) i zatwierdzamy wybór. O ile program ratunkowy nie został od razu nagrany na nośnik CD/USB to zróbcie to jak najszybciej i co ważne przy najbliższym restarcie systemu niechaj ten nośnik będzie w napędzie co spowoduje uruchomienie tego dysku bezpieczeństwa. Tym samym sprawdzimy jego działanie (możliwa jest bowiem sytuacja, iż nagracie go na pendriva, a wasza płyta główna nie obsługuje bootowania USB – czasami może to być tylko kwestia ustawienia w BIOS Boot USB na podobnej zasadzie co CD). Warto się też w takiej chwili zapoznać z opcjami w programie ratunkowym.



2.
Po utworzeniu nośnika ratunkowego, należy przejść do sekcji Backup i wybieramy System backup co spowoduje rozwinięcie nowego okna w którym sprawdzamy czy progs wybrał właściwą partycję jako systemową.




Należy teraz sprawdzić kolejno nazwę naszego archiwum (co zawiera + data), opis czyli nieco dokładniej co jest w środku, czy nasz folder docelowy backupów Destination się zgadza (Ew. zmienić) i dezaktywować harmonogram automatycznego wykonywania takich obrazów dysku, gdyż sami sobie będziemy wybierać w jakim momencie będzie to właściwe.





W przypadku późniejszego wykonywania kopii bezpieczeństwa własnych dokumentów ta opcja powinna być aktywna i zmieniamy ewentualnie interwał czasowy wykonywania takich backupów na rozsądny i bezpieczny np. 3-7 dni.
WAŻNE – Tego rodzaju program wspaniale nadaje się do automatycznych backupów całych partycji i wybranych folderów (dokumentów opartych głównie na pakiecie biurowym zawierających też niewielką ilość plików graficznych i filmów oraz muzyki).
W przypadku ogromnych zbiorów prywatnych zdjęć i filmów lepiej skorzystać z programu synchronizującego katalogi FreeFileSync (nie poddawać kompresji, gdyż tego rodzaju formaty plików niewiele, albo w ogóle się nie zmniejszą, a tylko niepotrzebnie będą obciążać procesor). Jedynym wytłumaczeniem takiej operacji (umieszczanie plików medialnych w archiwach) jest chęć zabezpieczenia ich przed niepowołanymi oczami i umieszczanie na zewnętrznym serwerze (np. dropbox, google driver), co czynimy przez założenie hasła na takie archiwum. Oczywiście znów jeżeli mamy zamiar przechowywać taki zbiór lokalnie na własnym HDD (także zewnętrznym), albo CD/Pendrive to znacznie do tego celu wygodniejszy i niezawodny jest system wirtualnych szyfrowanych dysków tworzony przez program True Crypt.

Wracając do głównego tematu. Ustalamy lub nie automatyczny backup, zatwierdzamy, powtórnie zatwierdzamy wybór w pierwszym oknie i cierpliwie czekamy, aż utworzy się pierwsza kopia bezpieczeństwa świeżego Windowsa. Po dłuższej chwili (15- 60min) dzieło zostanie ukończone.



3.
Po kolejnych zmianach na dysku (instalacji nowego oprogramowania – znacznej ilości, bądź też po takim, którego instalacja jest długotrwała lub wymagająca uciążliwej konfiguracji) utworzony poprzednio obraz partycji systemowej posłuży jako punkt wyjścia do tworzenia kolejnych, tym razem przyrostowych kopii bezpieczeństwa, a nie jak pierwsza pełna kopia bezpieczeństwa.

W tym celu należy przejść na zakładkę Management na której zobaczymy podobny obraz.
Z rozwijanego menu przycisku Backup należy wybrać opcję Incremental backup (kopia przyrostowa) co spowoduje rozpoczęcie analizy, a wkrótce tworzenia nowego archiwum dysku zawierającego wyłącznie zmiany w stosunku do pełnej kopii. Ten rodzaj tworzenia kopii bezpieczeństwa daje olbrzymią oszczędność miejsca oraz czasu potrzebnego na jego utworzenie.

Tak więc już po kilku(nastu) minutach w folderze docelowym powinniśmy mieć dwa pliki z zapisem stanu partycji systemowej – pełny i przyrostowy.




4.
Nic nam jednak z wykonywania tych kopii bezpieczeństwa nie przyjdzie, jeżeli nie będziemy potrafili przywrócić jej w razie potrzeby (przywrócenie nie tylko ustawień co oferuje sam Windows, ale także wszystkich plików na dzień tworzenia tego backupu).



W tym celu z zakładki Home wybieramy sekcję Recovery, a następnie opcję System Recovery, po której kliknięciu rozwinie się okno z dostępnymi wersjami backupów partycji systemowej.



 W pierwszej kolejności wybieramy wersję (na załączonym obrazku jest tylko jedna), a następnie wybieramy stan z osi czasu (operacja ta determinuje punkt przywrócenia sytemu, a więc jakie będą zainstalowane programy i jak skonfigurowane). W większości wypadków wybiera się najświeższą utworzoną kopię bezpieczeństwa, a więc tą, która zawiera najbardziej aktualny OS, chyba że problem który został stwierdzony wymaga cofnięcia się znacznie dalej w czego ustaleniu pomoże właśnie prowadzenie dokładnego dziennika instalacji np. Instalacja XP.txt

Po zatwierdzeniu wyboru ujrzymy nowe okno z wyborem lokalizacji docelowej (czyli czy OS ma być przywrócony na bieżącą aktywną partycję, wolną partycję lub nieprzydzieloną część dysku, lub na partycję która jest aktualnie zajęta przez inne dane (tu na rys. tylko widoczna partycja aktywna i nie ma wyboru) i po dokładnym sprawdzeniu zatwierdzamy wybór. Natychmiast rozpocznie się wykonywanie potrzebnych operacji dyskowych uzależnionych od wcześniejszego wyboru – usuwanie partycji, formatowanie, a następnie kopiowanie plików.
W przypadku uruchomienia botoowalnego nośnika z programem ratunkowym proces Recovery wygląda analogicznie.


Servus dla TechWinPatrol - Dobre serwisy internetowe promujące wiedzę i społeczeństwo. Celem jest chęć podzielenia się zdobytą wiedzą i doświadczeniem, a przez to przyciągnięcie szerokiej rzeszy internautów w celu popularyzacja choroby Leśniowskiego-Crohna, a więc i pomoc mojemu młodemu przyjacielowi.




WAŻNE – Przedstawiony proces Recovery, możliwy jest do wykonania tylko wtedy, gdy OS można uruchomić. Nie jest też pozbawiony wad, gdyż tak przywrócona partycja (na obecną aktywną partycję systemową) aczkolwiek posiada ustawienia i wszystkie pliki ze stanu na dzień to może też zawierać ogromną ilość danych z obecnego złego systemu!!! Wynika to z faktu, że podczas tej metody pliki są wyłącznie nadpisywane. Jednym z argumentów za jest fakt, iż nasz nośnik ratunkowy nie działa i nie można go uruchomić bootując. W takim stanie rzeczy o ile nie można gdzie indziej utworzyć nośnika to przywracamy dowolną kopię bezpieczeństwa, tworzymy nowy i działający nośnik i nie wyjmując go restartujemy PC co spowoduje bootowanie i uruchomienie programu ratunkowego. W tym stanie Windows jest nieaktywny, a więc można wykonać wszystkie operacje konieczne dyskowe: usunięcie aktywnej partycji systemowej, utworzenie nowej i pustej, przekopiowanie plików z wybranego (najświeższego) backupu OS.
Drugim argumentem za jest fakt, iż chcemy mieć dwie dobrze skonfigurowane partycje z OS (np. do testowania), ale tu należy jeszcze modyfikować plik boot.ini dla XP lub program EasyBCD dla systemu Win 7 w których modyfikujemy menu rozruchowe dodając doń nowy OS (Nie zapomnijmy nadać mu innej nazwy np. MS XP clone, abyśmy jednoznacznie byli świadomi gdzie w danej chwili jesteśmy. W tym wypadku jednak wydaje się bardziej odpowiednim sposobem wybranie sekcji Clone w EASEUS Todo Backup Free.




Po przeprowadzeniu powyższej operacji przywracania OS otrzymamy czysty jak łza i od razu skonfigurowany wg własnych potrzeb OS, czyli tytułowy Windows na medal…”, którego odtworzenie do wybranego stanu zajmie około 10 minut – rewelacja!

WAŻNE – nie wspomniałem o tym wcześniej, ale należy co miesiąc do trzech, aktualizować poprawki Windowsa (+ w razie potrzeby Offfice) programem WsusOffLine, a to dlatego, aby po ewentualnym przywróceniu systemu najpierw go uruchomić. Spowoduje to zainstalowanie wszystkich nowych aktualizacji.
Dobrze jest też po takiej operacji wykonać nowy punkt pełnego backupu programem EASEUS Todo Backup Free, a to podniesie jego aktualność i bezpieczeństwo!!! (dotyczy wyłącznie 7/8 gdyż XP nie ma już nowych łatek!).

Dodam jeszcze, iż prezentowany tu program w wersji free, chociaż dość niezawodny to ma szereg dość istotnych ograniczeń: brak możliwości szyfrowania tak utworzonego backupu (bez hasła na archiwum), brak wyboru kopii różnicowej (alternatywa dla przyrostowej dająca wprawdzie większe pliki wynikowe, ale wymagane jest wyłącznie ostatnie archiwum różnicowe i pełne w przeciwieństwie do przyrostowej gdzie wymagana są wszystkie sprawne (bez błędów) pośrednie archiwa, brak wyboru b.silnej kompresji - tworzącej najmniejsze kopie bezpieczeństwa niestety kosztem czasu i mocy procesora.
Z tego punktu widzenia program AOMEI Backupper (link do opisu obsługi na końcu rozdziału 3.1) wydaje się trafniejszym wyborem, gdyż nie zawiera prezentowanych przeze mnie wad w tym progsie, jednakże nie mogę nic powiedzieć o jego stabilności – mój wybór jest jak wspomniałem na początku tego bloga autorski i wynika w dużej mierze z przyzwyczajeń i prostoty działania.

Oczywiście jeszcze lepszym wyborem jest skorzystanie z programu komercyjnego Nortona lub Acronisa, gdzie zwłaszcza ten ostatni oferuje często promocyjny zakup pakietu Acronis True Image i Acronis Disk Director w atrakcyjnej cenie.


Zapraszam do kolejnego rozdziału poradnika, gdzie opiszę dalszy ciąg procesu instalacji oraz konieczne modyfikacje zwiększające bezpieczeństwo Windowsa.